Bir Cumartesi sabahı yolum Şişhane'ye düşecekti. Sabahın ilk ışıkları, devasa İstanbul'umun üzerindeki basık, gri rengi deliyordu ve ben maalesef farkında değildim. Mekanik hareketlerle, karanlığın ve serinliğin dehlizlerinden  geçerek ulaştım oraya, rayların sürtünme gıcırtıları ve duvarlarda çınlayan topuk sesleri arasında. Güne başlarken, her şey gözümde büyüyordu. Oysa gideceğim yer, ilk gençliğimin geçtiği mekanlardandı. Her ne olursa … Belki yazısını okumaya devam et →