Ortak Sahne

Mimar Sinan Üniversitesi Tiyatro Bölümü öğrencisi olduğum yıllarda, tüm sınıfların ilk yılda çalıştığı bir parçamız vardı. O yıllarda iki adım yukarı atarak hepimiz, çalıştığımız parçaları arkadaşlarımız ve hocalarımıza dönerek anlatırdık. Oyunculuk çalışmasının ilk aşamalarında temiz ve açık seçik anlatabilir olmak, anlattığın şeyin dinleyiciler tarafından anlaşılabilir olması üzerinde ciddiyetle durulur. Bu amaçla duruş, iletişim, beden dili … Ortak Sahne yazısını okumaya devam et →

Müşfik Hocamdan Hareketle

Kendine acıma derdi Müşfik Hoca, sahne dersinde karakter çalışırken. Çalışıp, heyecanla sahneye çıkardım öğrenciliğimde. Karakteri canlandırırken başkalaştırırdım kendimden, sanki o başka biri ve ben onu vücuda getiriyordum. Onun sesi, onun yüzü oluyordum ve onun acılarını, sevinçlerini yaşatıyorken kendimi unutuyordum. Tuhaf bir varlık çıkıyordu ortaya izlendiğinde. Hocamın “İnsan Ol” deyişi kulaklarımdan hiç gitmedi bu yüzden. Sanki … Müşfik Hocamdan Hareketle yazısını okumaya devam et →

İçtenlik

Profesyonel adlı oyun İstanbul Devlet Tiyatrolarında kapalı gişe oynuyor. İlk seyrettiğimde balkondan izlemiştim. Sahneye odaklanmak için gayret gösterirken arada gözlerim oyunu izleyen genç seyirciye takılıyordu. Oyun bir buçuk saat sürüyor ve tek perde. Seyirci profilinde yaş dağılımı 20-70 diyebilirim. Ancak yoğunluğa baktığımızda %50 genç seyircinin varlığı gözden kaçmıyor. Ben genellikle oyuna konsantre olurum ama baktığım … İçtenlik yazısını okumaya devam et →