Kör karanlığın dehlizinde ışık tutmak için evlerine nefeslerinden oluyorsa sebepsiz yere kardeşlerim, kar-deş
Sen hatalısın, onlar değil
Cami avlusunda yaralarını sararken, törenlerini yaparken, bir cenazeyi uğurlarken suçlandılarsa ve kim vurduya gittilerse kardeşlerim
Sen yanılsadığın için, onlar değil
On beş yaşındaki kardeşlerinin çalışması müstahakken yürümeleri ölüm ise
Sen düzenlediğin için, onlar değil
Kalemini eline, bayrağını yüreğine mıhlamış okur yazar çizerinin derdi demokrasiyse, sen engel olduğun için, onlar değil!
Yerde gökte denizde on binleri komuta etmiş, cepheleri her açıdan gören mağrur kardeşlerin esirse
Senin keyfi önleminden, onların değil
İnsanların, ağaçlar gibi “özgür” ve “bir” ve “tek bayrak altında birlikte olduklarına” inanıyorlarsa kardeşlerin
Sen korkuyorsun, onlar değil
Ve
Hegamon kültürün, seni kendinden alıkoymak için insanlıktan çıkıyorsa…
Benim, ne “yas tutmak” için
Ne “bayram etmek” için
Ne “düşünmek”, ne “yazmak, ne de “yaratmak”
Ne de “sahip çıkmak için”
Senin ilanına ihtiyacım yok, yok be kar-de-şim
Ben indirmişim zaten bayrağımı yarıya kadar
Ya sen?
Yürüyen Ağaçlar-8
Yaşamak Şakaya Gelmez 